Spontane readings op een paranormaalbeurs

Ik heb het niet zo op paranormaalbeurzen in het algemeen. Het is vooral het commerciële aspect dat mij tegenstaat. Kijk, ik begrijp wel dat de deelnemers de kosten van hun stand er uit willen hebben. Maar ik zou dan, in hun geval, mijn tarieven verlagen zodra qua kosten het omslagpunt is bereikt. Ik ben ervan overtuigd dat er écht niemand is die dat doet.

In het voorjaar van 2011 zijn mijn man Jan en ik op een paranormaalbeurs in de Brabanthallen in Den Bosch geweest. Het was een beurs zoals alle andere: stands waar allerlei spirituele attributen te koop waren, stands met spirituele boeken, stands met mediums en paragnosten met schandalig hoge tarieven en natuurlijk waren er ook gratis demonstraties van paragnosten en dergelijke. Tja, weliswaar gratis, al hadden meerderen onder hen een boek geschreven en lieten zij niet na dat uitgebreid aan te prijzen. Iedereen doet het op een andere manier, zagen we daar.

Urn met as

Wij gingen zitten in het publiek van een paragnost die met geboortedata werkte. Hoe ging dat in zʼn werk? Wel, iemand uit het publiek stelde een vraag, de paragnost vroeg om zijn of haar geboortedatum, hij deed kort een berekening en kwam daarna met een reactie. Schuin voor ons zat een Hindoestaans stel, waarvan de vrouw de vraag stelde hoe het met haar kind ging. Nadat de paragnost met haar geboortedatum had gerekend, zei hij dat haar kind bij haar was. Niets bijzonders eigenlijk, vond ik, en dat terwijl voortdurend de volgende zin door mijn hoofd spookte: “Waarom zegt hij niet dat het over haar dochter gaat?” Blijkbaar was de paragnost iemand die in het algemeen wist welk type mens hoorde bij welk geboortegetal, maar die daarbuiten geen paranormale input had. Hij wist niet eens of het kind mannelijk of vrouwelijk was…

De show ging verder en door een vrouw op het podium werden kritische vragen beantwoord, vergezeld van het advies om haar boek te lezen. Dat verklaarde alles, zo stelde zij. Op een gegeven moment stond het Hindoestaanse stel op om weg te gaan. Zij hadden er duidelijk genoeg van. Ik overlegde snel met Jan. Ik zei: “Vanmorgen heeft zij de urn met as van haar dochter bijna uit haar handen laten vallen, zal ik haar achterna lopen?” Jan dacht zoals altijd goed mee en zei dus meteen: “Ja, doe dat voor haar.” Vlak voordat het stel tussen de kramen zou verdwijnen, hield ik de vrouw staande en confronteerde ik haar met wat ik had doorgekregen. Zij barstte in tranen uit toen ik haar vertelde wat zij eigenlijk van de paragnost had willen horen, namelijk dat het goed was en dat haar dochter het niet erg vond dat de urn bijna uit haar moederʼs handen was geglipt. Ik kon haar nog een boodschap van haar dochter meegeven, waarop de vrouw mij spontaan omhelsde. Het bleek dat haar man eigenlijk niets van dit soort evenementen wilde hebben, maar hij zei tegen mij: “Het stond mij tegen om hierheen te gaan. Door jou heb ik er toch een goed gevoel over gekregen.” Beiden bedankten zij mij met tranen in hun ogen.

Hartoperatie

Na de “demonstratie” liepen wij de hal door en passeerden wij een kraam met een vrouw die vroeg of zij de tarot voor mij mocht leggen. Ik reageerde ontkennend, maar zei wel tegen haar dat ik doorkreeg dat er iets met haar rug was. De vrouw kreeg een kleur en had natuurlijk meteen door dat ik een medium was. Jan en ik liepen verder, maar er knaagde iets bij mij. Nadat ik Jan had verteld dat ik nog meer over de vrouw had doorgekregen, gingen wij op zijn aandringen terug naar de kraam. Ik ging bij haar zitten en zei haar dat zij haar verdriet moest loslaten. Deed zij dat niet, dan kon dat ernstige gevolgen hebben voor haar hartkwaal. Ik adviseerde haar om niet langer te wachten met een noodzakelijke nacontrole bij de specialist. Het bleek allemaal te kloppen. Zij had inderdaad een hartoperatie ondergaan, maar verslonsde de nacontroles. Ook had haar broer haar veel verdriet gedaan door onverwacht naar Australië te emigreren. Al lange tijd had zij geen contact meer met hem. Ik adviseerde haar om als eerste weer contact op te nemen en de relatie met hem te herstellen, zodat haar verdriet zou verminderen. Dankbaar zegde zij toe mijn adviezen te zullen opvolgen.

Zo werd deze paranormaalbeurs voor mijzelf een succes omdat ik twee mensen spontaan en kosteloos had kunnen helpen. Ondanks dat wist ik voor mijzelf dat dit wat mij betreft in principe het eerste en voorlopig laatste bezoek aan een paranormaalbeurs was geweest.

Liefs, Wies Bakker