Van oudsher geloofden volkeren in natuurgenezing. Zij hadden nu eenmaal niets anders, zij waren één met de natuur. Door de westerse manier van leven wordt dat echter steeds meer naar de achtergrond gedrukt. Tegenwoordig gaat men eerder naar een arts die jaren gestudeerd heeft dan naar iemand die het van oudsher en van nature in zich heeft.

Ontsteking

Jaren geleden bezocht ik Suriname en kwam ik in aanraking met een vorm van natuurgenezing. Ik had een klein wondje onder mijn enkel zonder dat ik dat wist. Die dag was ik een klein stukje de jungle ingegaan, waarbij zich hele kleine vliegjes zijn gaan nestelen in het wondje. Dat begon te pikken waarmee het kwaad was geschied. Er volgde een ontsteking. In de jaren ’80 van de vorige eeuw was een dokter in Suriname schaars en duur. Gelukkig was mijn toenmalige schoonmoeder thuis in de natuurgenezing, zodat zij mij makkelijk kon helpen.

Vertrouwen

Ze maakte van melk en een boelansjé (in het Nederlands is dat een aubergine) een papje, dat ze op mijn wond smeerde. Want die was inmiddels van een speldenpuntje een gat geworden, zo groot als een munt van 20 eurocent. Een kwartje in die tijd. Nadat ze het papje op de wond had gemeerd, verbond ze die met schone doeken. Ik moest dat zo een dag of twee dragen. Tijdens het douchen moest ik mijn voet schuin houden, want het verband mocht er niet af en ook niet nat worden. In de tijd dat het auberginepapje erop zat, pikte en klopte de wond zo nu en dan. Ook voelde het voor mij of ik soms koortsaanvallen had. Maar ik vertrouwde volledig op mijn schoonmoeder, we waren twee handen op één buik. Zij was het ook die me veel dingen heeft bijgebracht op het spirituele vlak.

Verbazing

Na twee dagen mocht ik het verband verwijderen. Het papje was hard geworden en ik moest het tijdens het douchen wegwassen. Mijn verbazing was groot toen ik zag dat er helemaal niets meer te zien was van wat de kleine vliegjes hadden aangericht. Het was immers begonnen als een speldenprikje en door de vliegjes was er een gat ontstaan, met zelfs een kuiltje. Ik kon het maar moeilijk geloven dat er niets meer te zien en te voelen was…

Zo zie je maar dat de natuur veel meer kracht in zich heeft dan de meeste mensen tegenwoordig beseffen. Zowel van de kant van de kleine vliegjes die een gat hadden uitgebeten, als van het auberginepapje…

Liefs, Wies Bakker

Fotoverantwoording: © Can Stock Photo / hydromet