Mijn leven als medium

Mensen denken vaak dat ik heel de dag alleen maar medium ben. Maar om heel eerlijk te zijn ben ik blij dat ik het medium zijn ook kan uitzetten. Ik kan me gelukkig afsluiten voor inkomende boodschappen. Anders zou ik helemaal geen leven hebben. Toch was dat voor een paar jaar geleden wel anders. Ik kon me toen nog niet afsluiten en kreeg de hele dag door boodschapjes binnen. Ik zag bijna alles bij andere mensen. Ook wanneer men een ziekte onder de leden had. Dat gegeven was echt niet te dragen. Ik werd er soms horendol van.

Rare gedachten

Zo liep ik eens op een zaterdagmarkt en zag ik allerlei ziektes om me heen. De ene had een longziekte, de ander had het aan het hart en weer een ander een maagkwaal, enzovoort. Ik wist echt niet hoe ik die waarnemingen buiten kon houden. Echt alles kwam binnen, zonder dat er een filter op stond. Vergeet niet dat ik in een periode ben geboren waar men niet over het paranormale sprak. Zo heb ik als kind altijd gedacht dat wat ik dacht, ook echt uitkwam. Want ik had immers geen verklaring voor iets wat ik door had gekregen en wat dan later bleek dat dat mijn gedachten niet waren. Ik kon er niets anders van maken.

Dus als kind van een jaar of drie krijg je dan rare gedachten en angsten. Je probeert niet meer te denken. Je vecht tegen de boodschapjes als het ware. En daar is geen beginnen aan. Nu weet ik gelukkig hoe ik me af kan sluiten ervoor. Maar toen in die tijd sprak men er zoals gezegd niet over. Pas heel wat jaren later, toen ik me meer ging verdiepen in het paranormale, kwam het besef. Toen begreep ik ook ineens dat het gelukkig niet mijn gedachten waren, maar boodschappen uit een andere dimensie.

Gezin

Toch heeft het nog heel wat jaren geduurd voordat ik echt voor het mediumschap durfde uit te komen. Want je krijgt immers niet alleen leuke boodschappen door. Ook minder leuke en zo weet je ook wanneer iemand het niet goed meent of als iemand niet eerlijk is. Soms ook als iemand een ziekte onder de leden heeft. Of als men een kinderwens heeft die niet altijd uit gaat komen. Of als men denkt de liefde van zijn of haar leven gevonden te hebben, en dat niet zo is. Dus ja, het is echt niet altijd leuk.

Zo zijn er ook dingen die ik als medium niet mag prijs geven. Maar wat ik wel mag doorgeven geef ik eerlijk en to the point door. Ik draai dan zeker niet om de feiten heen. Ik moet me immers ook zelf nog recht in de ogen aan kunnen kijken. Ik zeg altijd dat het mediumschap best eenzaam kan zijn. Want komen ze voor mij als mens in mijn leven of voor mij als medium? Gelukkig worden er van buitenaf wel dingen voor me afgesloten, zo krijg ik van mijn gezin bijna niets door. En dat is prettig, want anders zou je als mens helemaal geen leven hebben.

Liefs, Wies Bakker