Medium, paragnost en/of beide?

De eerste dagen van maart 2011 zat ik niet lekker in mijn vel. Ik had een raar gevoel, dat ik niet goed kon verwoorden. Het werd steeds sterker en ‘s nachts kreeg ik dromen waarin ik verwoeste gebouwen zag, kolkend water en heel veel van angst verkrampte Aziatische gezichten.

Op 11 maart 2011 werden mijn voorgevoelens gruwelijke werkelijkheid. Het was de dag dat er een zware beving plaatsvond voor de kust van het Japanse eiland Honshu. De zeebeving, met een kracht van 9 op de Schaal van Richter, veroorzaakte een allesverwoestende tsunami. Ruim 25.000 mensen kwamen om in de golven, die bij de kerncentrale van Fukushima een alarmerende hoogte van 10 meter bereikten. De beving was zó krachtig, dat later werd vastgesteld dat de aardas met 10 centimeter was verschoven. Daardoor is de lengte van onze dagen sindsdien met een microseconde verkort.

Voorgevoel

Van dieren, met name honden, is al langer bekend dat zij de komst van aardbevingen kunnen aanvoelen en mijn eigen ervaring duidt erop dat sommige mensen dit ook kunnen. Maar in welke hoedanigheid? Voelde ik de natuurramp aankomen als medium, paragnost of als een gewoon mens? Voor mijzelf heb ik er natuurlijk wel een antwoord op, maar de wetenschap heeft het hier moeilijk mee. In hun geestdrift om voor alles een afdoende verklaring te vinden, stranden de wetenschappers meestal bij hun verwoede pogingen als het om paranormale zaken gaat. Het gevolg van het ontbreken van een exacte omschrijving is, dat allerlei ter zake doende begrippen te pas en te onpas worden gebruikt. Zo ontstaat er een zekere begripsverwarring met betrekking tot mediums, paragnosten en mensen met een “normaal” voorgevoel.

Helderziendheid

Er zijn helderzienden die zichzelf “medium” noemen, maar er zijn ook helderzienden die zich liever als een “paragnost” zien. Soms zie ik combinaties van beide, bijvoorbeeld iemand die zegt een “helderziend medium” te zijn. Het kan ook afhangen van de commerciële voorkeur die iemand heeft. Wat mij betreft is één ding duidelijk: de voorgevoelens die ik heb maken deel uit van mijn gave. In dat licht laat ik mijn gave niet in een keurslijf dwingen. De grenzen van mijn paranormale vermogens zijn vaag en overlappen geregeld de termen die mensen toekennen aan de begrippen medium en paragnost. Feitelijk bezit ik eigenschappen van beide. Voor de duidelijkheid zal ik dat uitleggen door de twee begrippen hieronder apart te beschrijven.

Het begrip “helderziendheid” vindt men over het algemeen meer bij een paragnost passen dan bij een medium. Een paragnost bezit het vermogen om op een bovennatuurlijke (of officieel: buitenzintuiglijke) manier vooraf informatie te ontvangen over gebeurtenissen die op een bepaald moment in de nabije toekomst op een zekere plaats in de wereld zullen plaatsvinden. Deze helderziendheid wordt verfijnd met bovennatuurlijke waarnemingen van zaken die mensen betreffen, zoals bepaalde herinneringen of gevoelens, kennis over ziekten die men onder de leden heeft, de verblijfplaats van iemand die vermist wordt, allemaal zaken waarvan niemand op een gewone natuurlijke manier kan afweten. Waar bij de paragnost de nadruk veelal ligt op het aardse, is het medium veel meer gericht op de communicatie met de geesten van overledenen. Ook zijn er contacten met spirituele gidsen of engelen mogelijk. Na de dood vergaat het lichaam maar blijft er mogelijk een zeker energieveld van de overledene bestaan, waarmee het medium als het ware telepathisch in contact kan treden.

Doorgeefluik

Door deze vorm van communicatie komen er vaak onafgemaakte zaken aan het licht, alsof de dode nog een boodschap aan de nabestaanden wil geven om volledig in een natuurlijke balans te kunnen geraken. Zoals ik zelf meerdere malen heb ervaren, kunnen dergelijke boodschappen nabestaanden eindelijk rust geven, waardoor de dood van een dierbare een plaatsje krijgt.

Signalen uit het hiernamaals zorgen vaak voor veel emoties en zijn soms onmisbaar voor een goede rouwverwerking. Ik noem mijzelf mede daarom vaak een doorgeefluik tussen hemel en aarde. Het doorgeefluik werkt overigens niet altijd, of niet op de manier zoals je het verwacht.

Met deze uitleg hoop ik een beter beeld te hebben geschetst van mij als gemengd medium, paragnost en helderziende. Daarbij wil ik benadrukken dat ik mijzelf, als Wies Bakker, altijd medium zal blijven noemen. Een menselijk medium welteverstaan, want zonder de mens is het onmogelijk om namens de doden met de levenden in contact te treden.

Liefs, Wies Bakker