Droom, illusie of werkelijkheid?

Een paar weken geleden werd ik benaderd door een vrouw die een apart verhaal bleek te willen vertellen. Ze zei me dat het niet echt een droom was, maar wel iets dat haar was overkomen. Ze wist niet goed hoe ze het moest interpreteren. Ik moedigde haar aan en zei dat ze gewoon vanaf het begin moest beginnen.

Kindergezicht

Het kwam er op neer dat ze in het echt met een manspersoon aan het videobellen was en dat ze tijdens het gesprek zijn hoofd zag veranderen in een kindergezicht. Naarmate het gesprek vorderde zag ze meer dingen waar ze niets mee kon. Ze had er een beetje moeite mee om het aan mij te vertellen. Ik zei haar dat ze alles wat ze had gezien gewoon bij mij kwijt kon.

Strand

Het bleek dat ze tijdens het gesprek en ook daarna allemaal visioenen te zien kreeg. Een daarvan vond tijdens het gesprek plaats nadat zijn hoofd in een kindergezichtje was veranderd. Ze zag zichzelf en de man lopend op het strand met kinderen erbij en een hond. Ze wist niet goed wat ze ermee aan moest. Hoe kon het gebeuren dat zij dit zag? Ze vond het zelfs een beetje eng, vooral omdat ze alles zo letterlijk en duidelijk had gezien. En dat zijn gezicht veranderde, dat had ze écht niet gedroomd, dat was wérkelijk gebeurd tijdens het videogesprek, zo liet zij mij doordringend weten.

Rugzakje

Ik gaf direct aan dat ik haar geloofde. En dat ze wat mij betreft de man in kwestie ook meer zou mogen gaan vertrouwen. Volgens mij was zijn geest namelijk net zo rein als die van een kind. En mijn gevoel zei mij dat er zeker met deze man niets mis was. Ik vertelde haar dat juist het vertrouwen in deze zo belangrijk was, puur omdat ook bleek dat beiden hun rugzakje te dragen hadden. De vrouw bevestigde dat dit inderdaad klopte en ook dat hun ontmoeting nog heel pril was.

Vertrouwen

Ze wees mij er op dat het voor haar heel moeilijk was om meteen iemand te vertrouwen. Haar rugzakje zat immers vol met mensen die ze eens vertrouwd had en waarvan er nog maar weinig aan vertrouwen over was. Ik zei haar dat ze nu toch echt, als ze gelukkig wilde worden, haar hart mocht volgen, ondanks dat ze meestal op haar verstand vertrouwde.

Toekomst

Vorige week sprak ik haar nog eventjes en vertelde ze mij dat ze mijn advies had opgevolgd. Het was voor haar de eerste keer dat ze haar hart volgde. Dat voelde voor haar heel goed, maar ook vreemd. Juist omdat de man in kwestie een bijna-vreemde voor haar was en ze toch het gevoel had hem al jaren te kennen. Zal het gezinnetje op het strand wat ze zag, haar toekomst zijn? Ik zeg bij mezelf dat het in dit geval haast niet anders kan…

Liefs, Wies Bakker